Hep bildiğimizi düşündüğümüz soru olarak aklımıza bile gelmeyen bazı gerçekleri aslında bilmediğimizi farkettim.Bu haftaki toplantımızda cennet ve cehennemin yerinden başlayan konu bizi "bir yakınımız ölümüne neden üzülürüz" sorusuyla karşı karşıya bıraktı.. En yakınımızı düşünelim, en cok sevdiğimizi, anne, baba, es, cocuk vs. Bu soru insanın karşısında durduğunda kilitlenip kalıyor. Önce özleyeceğim için diye geçirdim içimden, sonra "acaba birdaha görememe korkusu mu" derken en son vardığımız nokta ahirete imanımız noktasındaki zayıflıktı..
